Özgüven

Geçen sezon cl maçlarına giderken ki heyecanı düşünüyorum, keyfi düşünüyorum da... İnanarak gidiyorduk demiycem çünkü bunun ötesinde bir duyguyla gidiyorduk. Şölene eğlenceye gidiyorduk, psv yi cska yı yeneceğimizden emin gidiyorduk. Gol yesekte atacağımızdan emin izliyorduk. Inter maçının zor geçeceğini düşünüyorduk ama maçın daha ilk dakikalarındaki ezici oyunumuzu görünce bütün kaygılardan sıyrılıyorduk. Sevilla gol atıyordu ama yine biliyorduk geldikleri gibi gidiceklerdi..

Peki bir sezon içinde herşey nasıl bu kadar tepetaklak olabilir? marco nun ziconun eksikliği mi? Bence hayır, tek eksiğimiz özgüven. Uğur boral' ın çalım atmayı denemekten korkması bu yüzden işte, marcoyla zicoyla ne alakası var.. çalım atma mı diyor aragones.. Veya benim yarınki maçtan çekinmem bu yüzden.

Acaba bir gol yersek bir tane atabilir miyiz? hadi attık, maçın sonuna kadar koruyabilir miyiz? Yoksa yine tam umutlanmışken gol yer miyiz?