Küçükken köpekten korkma gibi bir olayım yoktu ama hiçbir zamanda çok sevemedim. Bizim evde her zaman köpek vardı kendimi bildim bileli ama hep küçük, hırçın, saldırgan köpeklerdi. Sene 1990 evde gene bu formatta bir köpek var Teddy kendisi Pekinua * - nur içinde yatmasın- geldi hayvan durduk yere sol gözümün hemen altını ısırdı 2-3 cm. yukardan ısırsa korsan olucam nerdeyse. Ondan sora hep bi köpek görünce tırsma olayım vardı, bide "köpeğe belli etme korktuğunu anlarsa saldırır, vücudun bişey salgılıyormuş oda anlıyomuş onun için saldırıyomuş" falan filan gibi lafları insanlar o kadar söylediki, iyice nefret eder hale geldim. Ama ev köpekleri veya ne bilim goldenlardan korkmuyorum ama sokakta gördüm mü olay bitiyo, "far görmüş tavşan oluyorum (ONS)" Hatta bu sabah bile yürürken önemden koşan bir sokak iti diğerini kovaladı ceketi elimden düşürdüm:))
Konu hakkında ne denir bilmiyorum ki, köpek gördüğü zaman tansiyonu düşen, yüzünün rengi beyaz olan, evine giderken yolunu değiştiren bir insana heralde söylenecek en aptalca şey "korkma bişey yapmaz, havlıyorsa ısırmaz". İyide napim havlayınca hayvan üstüne mi gidim???
*Karakter Özellikleri:
Pekinua asla hanım evladı bir kucak köpeği değildir. Cesur karakterlidir, şahsen bir kavga çıkartmazsa da, hiçbir kavgadan kaçmaz. Genelde yabancılardan uzak durur. Ailesine son derecede bağlıdır, ancak bağımsızca ve ciddiyet ile hareket eder ve sevgisini aşırı bir şekilde göstermez. İnatçılığı adeta menkibeleşmiştir. Gerçekten aslan gibi hükümdarlara has bir vekara sahiptir, kendine saygısı ve gururu çok yüksektir. Doğulu kökenini bariz bir şekilde ortaya koyan bir havası mevcuttur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder